แวนนีวาร์ บุช (อังกฤษ: Vannevar Bush, ออกเสียง: /væˈniːvɑːr/; 11 มีนาคม ค.ศ. 1890 – 28 มิถุนายน ค.ศ. 1974) เป็นวิศวกร นักประดิษฐ์ ชาวอเมริกัน ระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง เขาเป็นผู้นำในการปฏิบัติการของสำนักงานการวิจัยและพัฒนาทางวิทยาศาสตร์แห่งชาติสหรัฐ (OSRD), ซึ่งเป็นหน่วยงานที่พัฒนาและวิจัยอุปกรณ์ทางการทหาร รวมถึงการพัฒนาที่สำคัญของเรดาร์ และเป็นผู้ริเริ่มและบริหารจัดการ โครงการแมนแฮตตัน เขายังเน้นย้ำถึงความสำคัญของการวิจัยทางวิทยาศาสตร์เพื่อนำไปใช้ในความปลอดภัยของชาติ และความคล่องตัวทางเศรษฐกิจ และเป็นถึงในบุคคลสำคัญต่อการนำไปสู่การก่อตั้ง มูลนิธิวิทยาศาสตร์แห่งชาติสหรัฐอเมริกา[1]บุชเข้าศึกษาสาขาวิศวกรรมไฟฟ้าที่ สถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ (MIT) ในปี ค.ศ. 1919 และก่อตั้งบริษัทที่กลายมาเป็น บริษัทเรเธียน ในปีค.ศ. 1922 บุชกลายเป็นรองประธานของ MIT และคณบดีของ โรงเรียนวิศวกรรมเอ็มไอที ในปี ค.ศ. 1932 และเป็นประธานของ สถาบันคาร์เนกีแห่งวอชิงตัน ในปี ค.ศ. 1938ในอาชีพการงานของเขา บุชได้จดสิทธิบัตรสิ่งประดิษฐ์ของเขาเอง เขาเป็นที่รู้จักโดยเฉพาะจากงานด้านวิศวกรรมเกี่ยวกับ คอมพิวเตอร์แอนะล็อก และสำหรับ มีเมกซ์ [1] เริ่มต้นในปี ค.ศ. 1927 บุชได้สร้างเครื่อง วิเคราะห์อนุพันธ์ ซึ่งเป็นคอมพิวเตอร์แอนะล็อกที่มีส่วนประกอบดิจิทัลที่สามารถแก้สมการเชิงอนุพันธ์ ได้มากถึง 18 ตัวแปรอิสระ ผลงานที่แตกแขนงมาจาก MIT โดย บุชและคนอื่นๆ เป็นจุดเริ่มต้นของทฤษฎีการออกแบบวงจรดิจิทัล มีเมกซ์ที่เขาเริ่มพัฒนาในช่วงคริสตทศวรรษที่ 1930 (ได้รับแรบันดาลใจอย่างมากจาก "Statistical Machine" ของ เอมานูเอล โกลด์เบิร์ก ในปี ค.ศ. 1928) เป็นโปรแกรมดู ไมโครฟิล์ม ที่ปรับได้ตามสมมุติฐานโดยมีโครงสร้างคล้ายกับ ไฮเปอร์เท็กซ์ บทเรียงความของมีเมกซ์และบุชปี 1945 เรื่อง แอสวิเมย์ติง มีอิทธิพลต่อนักวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์รุ่นต่อรุ่น ซึ่งได้รับแรงบันดาลใจจากวิสัยทัศน์ของเขาเกี่ยวกับอนาคต [2]บุชได้รับการแต่งตั้งให้เป็น คณะกรรมการที่ปรึกษาทางการบินแห่งชาติสหรัฐ (NACA) ในปี ค.ศ. 1938 และต่อมาได้รับแต่งตั้งเป็นประธาน ในฐานะประธาน คณะกรรมการวิจัยเพื่อความมั่นคงแห่งชาติสหรัฐ (NDRC) จากนั้นเป็นผู้อำนวยการ OSRD บุชได้ประสานงานกิจกรรมของนักวิทยาศาสตร์ชั้นนำของอเมริการาว 6,000 คน ในการประยุกต์ใช้วิทยาศาสตร์ในการทำสงคราม บุชเป็นผู้กำหนดนโยบายและปัญญาชนที่มีชื่อเสียงในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง เมื่อเขาดำรงตำแหน่ง ที่ปรึกษาทางด้านวิทยาศาสตร์ประจำประธานาธิบดีคนแรก ในฐานะหัวหน้า NDRC และ OSRD เขาได้ริเริ่มโครงการแมนแฮตตัน และทำให้มั่นใจว่าโครงการดังกล่าวได้รับความสำคัญสูงสุดจากรัฐบาล ในทางด้านวิทยาศาสตร์ ดิเอนเลสฟรันเทียร์ รายงานของเขาต่อประธานาธิบดีแห่งสหรัฐอเมริกาในปี ค.ศ. 1945 บุชเรียกร้องให้มีการขยายการสนับสนุนด้านวิทยาศาสตร์จากรัฐบาล และเขาผลักดันให้มีการจัดตั้ง มูลนิธิวิทยาศาสตร์แห่งชาติ